Skrzynia barokowa

prostopadłościenna, z odkładanym wiekiem, wsparta na płozach na krótszych bokach, z ustawionym ukośnie fartuszkiem od frontu, płaskorzeźbiona. Front z czterema pseudopłycinami, z nałożonymi ośmiobocznymi poduszkami. Rama frontu i fartuch dekorowane ornamentem przypominającym łuski, z wplecionymi miedzy nie rozetami. Wieko z zamontowanymi od wewnętrznej strony, na krótszych bokach listwami, zatężającymi je na korpusie. Płozy zakończone od frontu stylizowanymi, podcinanymi wolutami. Szyld zamka stalowy, z blachy, faliście wycięty. Uchwyty na bokach kute. Konstrukcja kołkowana. We wnętrzu po lewej stronie przyskrzynek zamykany wiekiem;
konstrukcja - korpus - sosna, płozy - dębina; okucia - stal; 60 x 173 x 75 cm.
Niemcy Południowe(?), 2 poł. XVIII - pocz. XIX w.
Skrzynia w tzw. stylu stolarskim, charakteryzującym się dekoracją z profilowanych listew tworzących geometryczne pola, nieco prowincjonalna. Prawdopodobnie pierwotnie w całości malowana, o czym świadczyć mogą zachowane na jej powierzchni liczne drobne ślady po gruntach. A także wykorzystany pospolity materiał konstrukcyjny. Użytą bowiem do budowy tejże skrzyni sosnę, zwykle wykorzystywano jako materiału podkładowy zazwyczaj w przypadku mebli malowanych.
Typ skrzyni popularny w Niemczech Południowych, na Śląsku, wykonywany już w 2 poł. XVII wieku.
O późniejszym wykonaniu świadczą ślady obróbki, przygotowania desek, brak głębokich oznak powierzchownej degradacji drewna. Po dawnej konserwacji, o czym przekonują odkryte korytarze żerne owadów i dorobione listwy. Mebel bardzo ciekawy, niespotykany na rynku antykwarycznym.