Szafka pomocnicza - bieliźniarka

dwuczęściowa, z ażurową falistą nastawką i dwuskrzydłową szafką z falistą szufladą nad nią, dekorowana płaskorzeźbionymi ornamentami, wspartą na czterech nóżkach, przednich toczonych, tylnych granistych. Nastawka w formie półki wsparta od frontu na parze esownic, z tyłu na pełnej ściance, zwieńczona ażurem z form rocailowych. Na skrzydłach drzwi owalne pseudo-rezerwy, w narożach rzeźbione liście. We wnętrzu szafki trzy półki.
Konstrukcja - olcha; fornir - mahoń; 174 x 98,8 x 42,2 cm.
Europa Środkowa, ok. 1880
Mebel wykorzystywany pierwotnie do przechowywania bielizny, stąd zachowana nazwa zwyczajowa - bieliźniarka. Wykonany w stylu Ludwika Filipa o właściwych temu okresowi falistych liniach szkieletu i rocailowych rzeźbionych dekoracjach.