Fotel neoempirowy

o tapicerowanym prostokątnym oparciu i siedzeniu oraz fasolowatych podłokietnikach, o rzeźbionych i pozłacanych elementach szkieletu. Oparcie lekko odchylone, zaokrąglone u góry, ze zwisającymi na bokach chustami. Poręcze lekko ugięte, przechodzące we wsporniki połączone z przednimi nogami, esowato wygięte, kanelowane, spięte wstęgami ułożonymi krzyżowo. Tylne nogi szablaste, również kanelowane. Rama oskrzynienia lekko wklęsła, na froncie dekorowana wydłużoną rozetą;
buczyna; 92,7 x 55,5 x 56 cm.
Europa Zachodnia, Francja (?), 2 poł. XIX w.
Mebel nawiązujący do stylu empirowego z pocz. XIX w. motywy zaczerpnięte z tego okresu zostały wykorzystane, ale twórczo przetworzone i dostosowane do mody i potrzeb nowej epoki. Świetne proporcje, ładnie zaprojektowane elementy szkieletu.