Tańcząca

brąz, odlew patynowany; wys. 68 cm, szer. 59 cm, głęb. 20 cm.
Polska, Warszawa, lata 20.-30. XX w.
Postać bosej dziewczyny, wspiętej na palce, w krótkiej, rozwianej sukience, z odchyloną do tyłu głową i uniesionymi jak skrzydła ramionami, w ekstatycznym tańcu. Na kolistej podstawie sygnatura: „Stanisław Jackowski”; na boku kwadratowej plinty poniżej -oznaczenie odlewni: „BR. ŁOPIEŃSCY / WARSZAWA”.

Artysta urodzony w Warszawie, gdzie ukończył gimnazjum. Na studia historii sztuki przeniósł się do Krakowa na Uniwersytet Jagielloński. Równocześnie zaczął uczęszczać do Akademii Sztuk Pięknych (1909-1911), gdzie studiował w pracowni rzeźby Konstantego Laszczki. Przebywał też krótko w Paryżu (1911-1912). Po I wojnie zamieszkał w Warszawie. Tu powstawały jego portretowe popiersia i medaliony, tu także tworzył kompozycje monumentalne: najsłynniejsza bodaj „Tancerka”, której odlew ozdobił Park Skaryszewski w 1927 - doczekała się kilku innych wersji. Jackowskiemu zawdzięcza także Warszawa pomnik Jana Kilińskiego przy Podwalu (1936).