Kabinet w manierze wyrobów antwerpskich XVII w.

drewno (orzech, mahoń), brąz złocony; wys. 68,5 cm; szer. 54 cm; głęb. 29 cm.
Europa Zach., XIX w.? (po renowacji).
Mebel skrzyniowy, prostopadłościenny, trójstrefowy: w dolnej części wysuwana, zamykana na klucz szuflada; w partii centralnej dwuskrzydłowe drzwiczki osłaniające wnętrze z umieszczonym pośrodku schowkiem - „tabernaculum”, otoczonym ośmioma szufladkami; zwieńczenie wypiętrzone schodkowo, ze skrytką zamykaną na kluczyk. Ośmioboczne zdobienia płycin na drzwiach, krawędzie szuflad i zwieńczenia - obwiedzione ozdobnymi listwami. Cokół dekorowany okuciami z brązu z motywem akantu. Szyldziki kluczyn na drzwiczkach - z sylwetkami ptaszków.
Mebel wysokiej klasy; znany w Europie już od XV w., przeznaczony był do przechowywania ważnych dokumentów, kosztowności i pieniędzy. Najczęściej nastawiany na inny mebel - stół lub komodę; z czasem przydawano mu specjalne podstawy z wysokimi, toczonymi nóżkami, albo też w formie zabudowanych szafek.