Pomnik Lotnika (kopia)

stop metali, wys. 34 cm. Posążek jest redukcyjną kopią słynnej rzeźby z Pomnika Lotnika dłuta Edwarda Wittiga wymodelowanego w 1922, a wystawionego w Warszawie na Placu Unii Lubelskiej (obecnie na ul. Żwirki i Wigury) w 1932 roku. Edward Wittig, urodzony w Warszawie, studiował w latach 1898-1900 w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu pod kierunkiem J. Tautenheyna, a następnie w Paryżu w École des Beaux-Arts, u Alexandre'a Charpentiera. Luciena Schnegga i M. Jouvray. Od 1900 r. wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, a od 1903 na paryskich Salonach. Od roku 1926 był członkiem korespondentem Instytutu Sztuk Pięknych w Paryżu. Od 1914 przebywał w Warszawie, gdzie uczył w Szkole Sztuk Pięknych (1915-20) oraz na Politechnice (1915-18). Należał do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, a od roku 1922 do Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”. W oczach opinii potocznej zasłynął przede wszystkim Pomnikiem Lotnika o klasycznej, statycznej formie noszącej znamiona dekoracyjnej rytmicznej stylizacji. Lit.: W. Kozicki, Edward Wittig, Warszawa 1932; Stowarzyszenie Artystów Polskich Rytm 1922-1932, red. K. Nowakowska-Sito, Warszawa 2001, poz. 353.