Szabla rosyjska, oficerska, wz. 1909; honorowa, w pochwie

stal, mosiądz, emalia; drewniane łubie, skóra; dł. głowni 76,5 cm, krzywizna 5,5 cm, dł. całk. 90,5 cm; w pochwie 94,5 cm.
Rosja, Złatoust, po 1909.
Głownia stalowa, obustronnie ciągniona w 3 długie bruzdy; na płazie wewnętrznym u nasady - orzeł dwugłowy rosyjski pod czapką Monomacha i ozdobne floresy; na płazie zewnętrznym - cyfra cara Mikołaja II - „M / II” pod koroną. Na grzbiecie głowni - napis cyrylicą: „Złatoust' ”. Jelec mosiężny, kabłąkowy; z napisem z obu stron: „Za Chrabrost' ”. Tylne ramię jelca wygięte ku dołowi, z wolutą.
Kabłąk z przewiązką i parą gałązek laurowych. Rękojeść mosiężna, lita, z 12 karbami, u góry lekko ugięta. Głowica owalna, z miniaturą krzyża św. Jerzego: ramiona pokryte białą emalią; środek czerwony, z wizerunkiem Świętego na białym koniu i zielonym smokiem. Kapturek z owalnym, ślepym kartuszem ujętym parą laurowych gałązek. Pochwa z drewnianego łubia, pokryta brązową skórą (obszycie wtórne);
1 ryfka mosiężna z brajcarkiem, szeroka szyjka ze szlufką oraz wysoki trzewik - dekorowane reliefowym motywem gałązek lauru.