Szabla polska piechoty, wz. 21, w pochwie

głownia stalowa, obustronnie szlifowana w krótkie zbrocze; u nasady wewnętrznego płazu bity napis: „G. BOROWSKI / WARSZAWA”; jelec mosiężny, krzyżowo-kabłąkowy, tylne ramię z łezką; rękojeść w skórze czernionej, lakierowanej, z 9 karbami w oplocie z dwupokrętkowego drutu mosiężnego; kapturek z długim, gładkim warkoczem; do kabłąka przydany temblak (wz. 19) z naszywką z orzełkiem na czerwonej tarczy; pochwa stalowa, z dwiema ryfkami z brajcarkami; stal, mosiądz, skóra; srebrny bajorek; dł. głowni 76 cm, krzywizna 1,3 cm, dł. całk. 88,5 cm, w pochwie 91,7 cm.
Polska, Warszawa, wytwórnia Gabriela Borowskiego, lata 20.-30. XX w.