Zegar Polski - z herbami Rzeczypospolitej Obojga Narodów

konsolowy, przyścienny, na 4 wolutowych, rocaillowych nóżkach z dekoracją kwiatową, z kopułowym zwieńczeniem
(rekonstrukcja) z alegorią Viktorii (Sławy): siedzącą bosą kobietą z nutami na kolanach, dmącą w trąbkę; boki konsoli ażurowe, od frontu, wokół okrągłego otworu z mechanizmem plastyczne girlandy kwiatowe, nad tarczą rozpościerający
skrzydła orzeł w koronie, pod tarczą w reliefowym kartuszu czterodzielny herb Polski i Litwy (Orzeł, Pogoń), z boków
u góry: dwa nagie uskrzydlone putta z insygniami królewskimi oraz siedząca na wiśniowej draperii w gwiazdki bosa kobieta
z wiankiem w dłoni - Flora; u dołu na przednich nóżkach: unosząca się bosa kobieta w fioletowej draperii z palmą -
personifikacja Pokoju oraz rycerz w antycznej zbroi z kielichem w dłoni - personifikacja; konsolowa czteroboczna podstawa
na rocaillowych nóżkach, z plastyczną dekoracją kwiatami przy przednich nóżkach, z kartuszem z kompozycją kwiatowa
na frontowej ściance oraz drobnymi kwiatkami i owadami na wierzchu podstawy;
mechanizm metalowy z emaliowaną tarczą; rekonstruowane: (gips malowany) kopułowe zwieńczenie obudowy oraz duże
partie plastycznej dekoracji kwiatowej i liści na obudowie i podstawie, dłoń rycerza (z ubytkiem) i dłoń kobiety z palmą
(Pokój), ubytki i metalowa rekonstrukcja trąbki w dłoni Sławy, drobne ubytki dekoracji plastycznej i przetarcia dekoracji
malarskiej; zegar trzyczęściowy, postać Sławy osadzona w kopułowym zwieńczeniu na drewnianym trzpieniu;
porcelana, farby naszkliwne, złocenia, metal (mosiądz?), emalia;
wys. ok. 70 cm (całość); obudowa - wys. 44 cm, podstawa - wys. 9,5 cm, figura wieńcząca wys. ok. 16 cm;
sygn. (obudowa, podstawa oraz figura Sławy) kobaltem podszkl. skrzyżowane miecze, od spodu obudowy ryte: 452
(numer modelu), wycisk: 76.
Miśnia, model opracowany w 1743 roku dla Augusta III przez J. J. Kaendlera (1706-1775) i J. F. Eberleina (1695-1749),
powtórzenie: 2 poł. XIX w. lub XIX/XX w.

Znany i chętnie powtarzany w 2 połowie XIX stulecia model „Zegara Polskiego”, różnił się często w stosunku do oryginału
drobnymi szczegółami dekoracji plastycznej; historyzm i moda na wyroby o ikonografii związanej z historią Polski i unii polsko-saskiej spowodowały spore zainteresowanie XIX-wiecznych odbiorców wyrobami miśnieńskimi o takim kontekście.