Para wazonów dekoracyjnych z miniaturami „ogrodniczymi” i bukietami

wazony o wysmukłych konicznych brzuścach z uskokiem u góry, wydzielającym krótką, zwężającą się ku górze szyjkę z obręczową krawędzią, z uchwytami - koźlimi głowami; o profilowanych szpulowych stopach. Stopy montowane z brzuścem szeroką obręczą metalową z perełkowaniem u góry; osadzone na metalowych kwadratowych podstawach o ściętych narożach - kanelowanych pilastrach stanowiących nóżki. Szyjki i stopy turkusowe (bleu celeste), ze złoconymi, matowanymi i grawerowanymi obwódkami, uchwyty złocone. Wokół srebrzystych, matowych brzuśców wyrezerwowane barwne miniatury: do frontu scenki w ogrodzie, a la Boucher;
1) dama w różowo- zielonej sukni i koszem róż u stóp, siedząca przy kamiennym postumencie z wazonem z kwiatami, obok ogrodnik z grabiami, wręczający kwiat róży dziewczynie-ogrodniczce, trzymającej kwiaty w dłoniach i fartuszku,
2) młodzieniec schodzący z drabiny dostawionej o drzewa i podający ptasie gniazdko damie w różowej sukni i słomkowym kapeluszu, stojącej pod drzewem; na pierwszym planie klęcząca tyłem kobieta wskazująca drabinę dziecku.
Z drugiej strony brzuśców wyrezerwowane barwne bukiety:
1) z różami, chabrami, nasturcjami i powojem,
2) z goździkami, powojami i bławatkami; lekko przetarte i porysowane złocenia;
porcelana, farby naszkliwne, złocenia błyszczące, matowe i grawerowane, srebrzenie matowe, farby naszkliwne, brąz złocony; wys.42 cm;
sygn. (oba wazony) przy wewnętrznej krawędzi szyjki: druk zielony: w podłużnym owalu S. 73 (data roczna dla wyrobów z tzw. pa^te dure - porcelany twardej).
Francja, Manufaktura Cesarska w Sevres, okres III Republiki, 1873.

Staranna pod względem technologicznym i artystycznym dekoracja wazonów (miniatury rodzajowe ze scenkami dworskimi) odwołuje się do XVIII-wiecznej stylistyki sentymentalno-rokokowej. Interesująca koncepcja srebrnych teł dla barwnych miniatur jest nie tylko świadectwem możliwości wytwórni w tym okresie, ale także wyrazem ówczesnych trendów we wzornictwie porcelany.