Szabla francuska, oficerska, tzw. „orla”, z okresu I Cesarstwa

głownia stalowa, obustronnie ciągniona w szerokie zbrocze; w partii zastawy ryta, szmelcowana i złocona, zdobiona wzorami roślinnymi, panopliami, wyobrażeniem księgi z motywem słońca etc.; na grzbiecie napis: „Pierre Guillaume Knecht fabricant a Solingen”; jelec z brązu, krzyżowo-kabłąkowy; tylne ramię wygięte ku dołowi, zakończone owalną „łezką”; wąsy krzyża soczewkowe; kabłąk wielogranny, z tralkową przewiązką; rękojeść hebanowa, rzeźbiona, zdobiona od frontu ornamentem perełkowym, po bokach motywem kampanuli; głowica z brązu, w formie orlej głowy z cyzelowanymi piórami; długi warkocz spływający do jelca; pochwa stalowa, z dwiema ryfkami z brajcarkami; ostroga wykrojona łukowato, zakończona wolutami;
stal, brąz, heban; dł. głowni 83,3 cm, krzywizna 5,3 cm; dł. całk. 96,3 cm, dł. w pochwie 102,5 cm.
Solingen, manufaktura Pierre’a Guillaume’a Knechta, czynna 1806-1820.

Podobna szabla - napoleońskiego marszałka Joachima Murata - wystawiana jest w Muzeum Armii w Paryżu. Lit.: Jean Lhoste, Patrick Resek, Les sabres portés par l’armée française, 2007, s. 158.