Bojowa szabla w oprawie karabelowej

Głownia stalowa, miernie krzywa, obustronnie ciągniona w przygrzbietową, długą bruzdeczkę i dwie równoległe strudziny zakończone w połowie pióra; sztych pióra acentryczny; na obu płazach poniżej nasady - w partii zastawy - bite znaki: po 6 sztuk
w formie greckiego krzyża i po jednym - w kształcie łuku (lub węża?); jelec krzyżowy, z brązu złocistego, z podłużnymi, 6-grannymi buławkami na końcach ramion; wąsy krótkie; okładziny rękojeści rogowe, rowkowane pionowo, nabijane drobnymi,
mosiężnymi ćwieczkami; głowica w formie głowy ptasiej; główki nitów kryte mosiężnymi rombami z motywem krzyża; boki rękojeści
ujęte gładką listwą mosiężną; stal, brąz złocisty, mosiądz, róg;
dł. głowni 79 cm, dł. całk. 92,7 cm, krzywizna 2,8 cm. Głownia:
Styria - XVI/XVII w.; oprawa późniejsza - Węgry lub Polska, XVIII w.