Szabla arabska, typu „nimsza”,

z głownią europejską;
głownia stalowa, ciągniona obustronnie w 3 bruzdeczki przygrzbietowe; na płazie wewnętrznym bity napis: „ANDRIA”, na płazie zewnętrznym - „FERARA”; jelec kabłąkowy, żelazny, z kabłąkiem wyprowadzonym pod kątem prostym i zakończonym u góry gruszkowatym guzem; od nasady jelca zwisają łukowato wygięte mniejsze kabłączki, również zakończone gruszkowatymi buławkami; wszystkie elementy jelca zdobi złota dekoracja roślinnogeometryczna (częściowo zatarta); rękojeść z opaską mosiężną u nasady, masywna, wykonana z rogu, z głowicą pochyloną do przodu, kształtem przypominającą głowę lwa, z zagłębieniem w miejscu chwytu;
stal, żelazo, róg, mosiądz, złocenie; dł. głowni 82 cm, krzywizna 1,8 cm, dł. całk. 97 cm.
Maroko?, Europa; XVIII/XIX w.?