Ikona - Deesis

tempera, deska, podkład kredowo-gipsowy; 30,2 x 26,7 x 2,7 cm.
Rosja, I poł. XVIII w.
Tył ikony - 2 szpongi, odwrocie z wyżłobieniami dłutem oraz rytymi napisami cyrylicą; ikona posiada podwójny kowczeg.
Motyw Deesis zaczerpnięty jest z ikonostasu, gdzie jest on najistotniejszym przedstawieniem. Deesis w j. greckim oznacza orędownictwo, modlitwę wstawienniczą, unaocznienie wstawiennictwa Świętych. W centrum - postać Chrystusa Pantokratora w nimbie krzyżowym (atrybut ikonograficzny przysługujący jedynie Zbawicielowi) prawą ręką błogosławiącego, w lewej trzymającego otwartą Księgę, zasiadającego na okazałym Tronie. Po Jego prawicy - Maryja Paraklesis w pozie orędowniczki, zaś po lewicy, nietypowo Święta Anna. Zaraz za Tronem Archanioł Michał i Święty Jan Chrzciciel Prodromos, następnie Święci; Piotr, Paweł, Jan i Mikołaj z Miry. Poniżej Tronu w pokłonie Święci Zosima i Sawatyj, następnie wybrany Święty i Maria Magdalena.