Serwantka w stylu neorokokowym

dwuczęściowa, o falistych elementach korpusu, fornirowana, intarsjowana we wzory floralne, dekorowana mosiężnymi, ażurowymi okuciami rocaillowymi. Nastawa zamykana jednoskrzydłowym, przeszklonym skrzydłem drzwi, zwieńczona wypiętrzonym, wolutowym szczytem z kroksztynkiem po środku. Podstawa dwuskrzydłowa, nieco szersza, wsparta na czterech esowatych nóżkach. Na skrzydłach drzwi podstawy prostokątne pola ujęte żyłką, wypełnione intarsjowanym motywem rocaillowym z wicią. Wewnątrz półki (jedna w podstawie i dwie w nastawie). Konstrukcja - świerk, orzech; fornir - orzech; intarsja - brzoza lub bukszpan; 171,5 x 76 x 48 cm; Europa Środkowa, 3 ćw. XIX w.