Karabinek kawaleryjski, huzarski

z zamkiem kapiszonowym, przerabiany ze skałkowego (?). Lufa stalowa, gwintowana w 12 bruzd, dług. 370 mm (z warkoczem 423 mm), kal. 18,8 mm, z zewnątrz okrągła, równomiernie zwężająca się do wylotu, w części dennej spłaszczona po bokach. Na wylotowej części lufy osadzona muszka. Zamek kapiszonowy. Kurek płaski, profilowany w kształcie litery "S". Blacha zamkowa stalowa, płaska, gładka. Łoże i kolba drewniane. Łoże krótkie, sięgające 2/3 długości, połączone z lufą jednym, stalowym bączkiem. Kolba z szyjką i przykładem policzkowym. Stopa kolby okuta stalowym trzewikiem. Język spustowy osłonięty mocnym stalowym kabłąkiem, z wygiętym tylnym wąsem pełniącym rolę chwytu pół pistoletowego. Z lewej strony łoża i kolby stalowa listwa z uszkiem i dwoma koluszkami do zaczepienia karabińczyka bandoliera. Na kabłąku, bączku oraz antabce wybite cyfry "55" i "19". Stal, drewno. Dług. całk. 760 mm. Dług. lufy 370 mm. Kal. 18,8 mm. Austro - Węgry. Pocz. II poł. XIX wieku.