Nieboskłon III, 2023

olej, płótno; 176 x 137,5 cm;
sygn., dat. i opisany na odwrocie: NIEBOSKŁON III / Olej na płótnie 176 cm x 137,5 / Jacek Damięcki 2023 / [podpis artysty].

Urodził się w 1935 w Warszawie. Syn Hanny, z domu Holtorp (studia humanistyczne na Uniwersytecie w Nancy) i Bohdana Damięckiego (inż. architekt i urbanista; współautor Domu Żeglarza i Portu Jachtowego w Gdyni; współtwórca Biura Odbudowy Stolicy i Biura Urbanistycznego Warszawy, kierownik Pracowni Urbanistycznej Mokotowa, ekspert UNESCO). Ukończył studia z wyróżnieniem na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod opieką prof. Kazimierza Nity i prof. Lecha Tomaszewskiego (1961) oraz na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej pod kierunkiem prof. Heleny Syrkus (1969). Nauczyciel akademicki w Akademii Sztuk Pięknych
w Warszawie (1970-1981), Akademii Techniczno-Rolniczej w Olsztynie (1996-1998), Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (1998-2005). Odbył staże zawodowe i praktyki w pracowniach prof. Jerzego Sołtana i prof. Lecha Tomaszewskiego
w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1958-1961), w pracowniach architektonicznych Candilis-Josic-Woods w Paryżu (1961-1962), Asti-Favre w Mediolanie (1963) i Millhouse Institute w Allepo (1986). Od lat 60. XX wieku tworzy cykle projektowe z zakresu architektury, wystawiennictwa, instalacji przestrzennych i malarstwa. Jest jednym z najciekawszych, wciąż w niepełni odkrytych polskich architektów - wizjonerów XX wieku. Jego projekty architektoniczne charakteryzuje wysoki poziom artystyczny, bezkompromisowe wizjonerstwo i nowatorskie rozwiązania. Jacek Damięcki jest autorem dwóch największych instalacji artystycznych w przestrzeni publicznej w Polsce, obie zrealizowane na obecnym placu Piłsudzkiego w Warszawie: wystawy terenowej „Warszawa XXX” w 1974 roku (wówczas na placu Zwycięstwa), oraz makroinstalacji „Chmura” w 1994 roku, dedykowanej uczestnikom Powstania Warszawskiego, zaprezentowanej w ramach Festiwalu Warszawska Jesień.
Wystawy monograficzne poświęcone jego twórczości były prezentowane w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki („Jacek Damięcki. Makroformy”, Warszawa, 2016) oraz w Muzeum Architektury we Wrocławiu („Jacek Damięcki. Architektura jako doświadczenie
przestrzeni”, Wrocław 2018). Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2016). Mieszka i pracuje w Warszawie.