Biurko w stylu klasycystycznym

dwuczęściowe, z nastawą o prostych bokach i froncie, zwieńczoną daszkiem wypiętrzonym po środku, z dwunastoma szufladkami ujmującymi centralną wnękę, wysuwanym pulpitem do pisania i odkładanym licem szuflady pod nim; wspartej na czterech sześciobocznych zbieżnych nogach zakończonych kulami, spiętych u dołu deskowym wiązaniem zbliżonym do litery H. Nastawa i łączyna fornirowane, politurowane. Nastawa na bokach i licach szuflad intarsjowana żyłką i wstęgą w geometryczne pola tworzące prostokąty i romby, a na skrzydle drzwi architektoniczną arkadę. Lica szuflad w formie rautów, ze ściętymi obrzeżami. Wnętrze szafki z trzema szufladkami; wnętrze za odkładanym licem szuflady z czterema szufladkami i wnęką u dołu. Dolna środkowa szuflada nastawy nad pulpitem, podzielona na trzy pojemniki. Pulpit wyklejony suknem. Konstrukcja - sosna, dębina, buczyna (wtórnie); fornir - orzech, jesion, czeczota orzechowa podpalana; intarsje - orzech, bukszpan; 127,8 x 104 x 43,5 cm; Europa Środkowa, Niemcy lub Polska (?); Nastawa ok. 1800, podstawa pocz. XX w. Mebel rekonstruowany, z wykorzystaniem części starszej nastawy biurka cylindrycznego lub sekretery, do którą przekonstruowano i dorobiono wysuwany pulpit i stołową podstawę. Prawdopodobnie starszy mebel uległ w części zniszczeniu. Dekoracja i forma nastawy wskazują, że powstała ona na terenie Europy środkowej w epoce klasycyzmu, o czym świadczy prosta forma, wykorzystane rodzime materiały i geometryczna, nieskomplikowana dekoracja.