Kanapa w stylu neoklasycystycznym

wyściełana (oparcie, siedzenie i podłokietniki), wsparta na czterech nogach, rzeźbiona, pozłacana, dekorowana klasycyzującymi ornamentami (spiralnie skręconą wstęgą, ornamentem cekinowym, rozetami, liśćmi akantu i lauru, perełkowaniem). Oparcie w formie prostokąta o podciętych górnych narożach, lekko odchylone do tyłu, z prześwitem, zwieńczone wieńcem z liści laurowych spiętych u dołu wstęgą. Siedzenie z tyłu i na bokach proste, z przodu wybrzuszone. Poręcze zakończone wolutą, wsparte na zbieżnych ku górze, spiralnie skręconych tralkach z liśćmi akantu u dołu. Nogi ujęte liśćmi akantu ze stopką. Konstrukcja - brzoza; 101 x 133 x 66 cm; Europa Środkowa, Polska, pocz. XX w. Kanapa choć należy do mebli naśladujących jedynie XVIII wieczne pierwowzory została wykonana na dobrym poziomie rzemieślniczym. Snycerka - plastyczna, opracowana z dużą umiejętnością.