Szafa kredensowa w stylu barokowym

o prostych bokach i froncie z dwuskrzydłową szafką, umieszczoną na parze szuflad, wspartych na czterech tralkach, połączonych krzyżowym wiązaniem z falistych deskowych łączyn. Całość fornirowana i dekorowana wstęgą tworzącą geometryczne pola, a na skrzydłach drzwi inkrustowana aplikami ze srebrnej blachy. Wnętrze wyklejone kolorową tapetą, z dwoma półkami oraz czterema szufladami u dołu. Konstrukcja - sosna; fornir - orzech; 178,5 x 100,2 x 45,5 cm; Europa Zachodnia, 1 poł. XVIII w. Mebel wykonany najprawdopodobniej na terenie Niemiec południowych, o czym może świadczyć zarówno chętnie stosowana na tych terenach forma zbliżona do Stollenschrank (podstawa po naprawach i konserwacji) oraz typowa, surowa dekoracja z forniru, intarsji i inkrustacji z blachy srebrnej (powierzchnia przeszlifowana, grawerunek na blasze nieco zatarty). Autentyczność potwierdzają zachowana patyna (drobne uszkodzenia mechaniczne), ślady użytkowania, sposób obróbki (widoczne ślady po narzędziach stolarskich na plecach). Wnętrze wyklejono niezwykle ciekawą pod względem kolorystyki i wzoru tapetą papierową z wzorem wirów. Mebli w XVII i XVIII w. nie wykańczano we wnętrzach zbyt starannie, chcąc ochronić przechowywane w ich wnętrzach naczynia i bieliznę wyklejano je kolorowymi tapetami lub materiałami. Tapety te zwane "marmurkowymi" wynaleziono w Japonii już w XI w., a rozpowszechniono także w Europie w XVII w. poprzez kontakty z Turcją i Persją, gdzie technika ta została rozwinięta i osiągnęła swoje szczyty. Tapety te wykonywano w ograniczonej barwie kolorystycznej: barwnik czerwony, niebieski, żółty, zielony, biały, a w XVIII w. także czarny. Istniała natomiast duża gama wzorów od stylizowanych chmurek, kamyczków, grzebieni, poprzez gniazdka i fale.