Krawiec jadący na koźle

Krawiec- dworzanin, w butach do konnej jazdy, surducie i trikornie, dosiada kozła; wyposażony w utensylia krawieckie: wystające z olstrów i ładownicy próbki materiałów, szpulki, nici, tasiemki, guziki, poduszeczkę do igieł ,nożyce i żelazko zawieszone na rogach kozła. Ubytki elementów plastycznych: fragmentu błękitnej taśmy, na której zawieszona torba z przyborami krawieckimi, wstążeczek i guzików w torbie, zwitków tkanin wystających z olstrów, prawej nogi krawca (od połowy łydki) , prawego rogu kozła i zwieszonych na rogach narzędzi (żelazko); szczerbki kopyt. Porcelana, farby naszkliwne, złocenia; wys. ok.45 cm. Sygn. na brzuchu kozła: skrzyżowane miecze i duże V; ryte duże 107 (numer modelu), wycisk: 101; Miśnia, model Johanna Joachima Kaendlera z ok. 1740, powtórzenie - kon. XIX w. Z figurką łączy się anegdota, mówiąca, jakoby krawca na koźle miał zamówić król August III, aby podarować rzeźbę faworytowi ministra Brühla, hrabiemu von Hennicke, synowi krawca. Inna wersja wspomina, że to sam Brühl zamówił i podarował figurkę swojemu krawcowi, marzącemu o udziale w dworskim bankiecie; portretowa rzeźba rzemieślnika została wykonana jako element dekoracji dworskiego stołu.