Pistolet skałkowy z I poł. XIX wieku.

Lufa stalowa dług. 240 mm (z warkoczem 250 mm), kal. 15 mm, nie gwintowana, w dennej części spłaszczona po bokach, w przedniej połowie okrągła, przy wylocie wzmocniona wypukłymi pierścieniami. Nad wylotem mosiężna, podłużna muszka. Zamek skałkowy, z kurkiem na esowatej nóżce, w szczęki którego wkręcona jest skałka, panewką oraz baterią z otwieranym krzesiwem, wspartą na dwuramiennej sprężynie. Blacha zamkowa lekko wypukła, gładka, ozdobiona jedynie wyrytym nazwiskiem rusznikarza "Jouvel". Kontrblacha stalowa. Spust osłonięty stalowym kabłąkiem, ozdobionym wzdłuż krawędzi prostymi liniami. Osada (kolba i łoże) z drewna orzechowego. Łoże długie do wylotu lufy, z wydrążonym kanałem do osadzenia obojczyka, z dwiema profilowanymi tulejami z blachy stalowej. Kolba mocno wygięta w łuk, z chwytem moletowanym w drobną kratkę. Obojczyk drewniany, zakończony rogową, lekko rozszerzającą się główką. Rusznikarz o nazwisku "Jouvel" czynny był w Bordeaux, we Francji w latach 1815 - 1835. Stal, drewno róg, krzemień. Długość calk. 332 mm. Europa Zach. Francja. Bordeaux. Jouvel. Lata 1815 - 1835.