Muza Urania

na okrągłym rocaillowym cokole siedząca pod drzewem kobieta w lu?nych drapowanych szatach (suknia obnażająca lewą pierś, spięty na wysokości kolan fioletowy płaszcz - peleryna), wsparta łokciem o skałę, z lunetą w lewej dłoni i złotym słońcem w uniesionym prawym ręku; u jej stóp półnagie putto kreślące mapę nieba, globus i leżący sekstant. (po konserwacji? - korona drzewa - listki). Porcelana farby naszkliwne, złocenia; wys. 28,5 cm; sygn. kobaltem podszk. krzyż. miecze, z przeszlifowaną poziomą kreską poniżej, czerwienią naszkl.: 16., ryte: 588.(numer modelu), wycisk: 100; Miśnia, model XVIII-wieczny, realizacja - XIX w. Przedstawienie Uranii, córki Zeusa i Mnemosyne, muzy astronomii i geometrii, uznawanej także za opiekunkę gwiazd, jest najpewniej modelem z połowy XVIII stulecia (por. figurki 9 muz o numerach modeli E15 - E 23), zmienionym (uzupełnionym?) w XIX wieku. Numer modelu wskazywałby na niespokojne lata wojny 7-letniej (1756-17563), a stylistyka odpowiada pracom J.J. Kaendlera. Atrybuty wskazujące na Uranię uzupełnia mapa nieba, nad którą pracuje putto; ten szczegół, podobnie, jak sygnatury, przemawia za XIX-wiecznym datowaniem.