Sekretera w guście barokowym

o prostych bokach i górnej płycie, ukośnie ułożonej klapie i sześciu szufladach, wsparta na konsolowych nogach, fornirowana, intarsjowana. Wewnątrz po odłożeniu klapy na dwóch wysuwanych z korpusu listwach, piętnaście szufladek i sześć wnęk. Klapa, lica szuflad i boki ujęte obramieniami, żyłkami i wypełnione fornirem. We wnętrzu, na bokach korpusu drewniane blokady szuflad. Konstrukcja - sosna; fornir - jesion, czeczota platanowa?, mahoń; 101 x 101,7 x 51 cm; Polska, ok. 1860, z elementami mebla z 3 ćw. XVIII w. Sekretera najprawdopodobniej w wyniku używania została zdestruowana w taki sposób, że w 2 poł. XIX w. została poddana generalnej naprawie i rekonstrukcji, w wyniku której powstał niemal nowy mebel. Omawianemu meblowi nadano stylistykę mebla z XVIII w. Posiada on nową konstrukcję oraz forniry oraz wbudowane fragmenty starego mebla: boki, klapa.