Para z wiankiem i mandoliną - scenka pastoralna

porcelana, farby naszkliwne, złocenia;
ubity gryf mandoliny, kilka drobnych przetarć malatury (włosy, trąbka, dekoracja plastyczna);
wys. 14,5 cm, podstawa (owal) 14 x 9,5 cm;
sygn. kobaltem podszkl.: znak podobny do tarczy herbowej, obok - znaki literowe (?) - nieczytelne, wyciski: 0814, 7.
Niemcy (?), wytwórnia nieustalona, XIX/XX - XX w.
Na owalnej podstawie z reliefem perełkowania i półkoli - para siedząca na skalistym wzniesieniu z karłowatymi, ulistnionymi krzewami-gałązkami. Bosa dziewczyna z kwiatowym wiankiem w dłoniach, wsparta swobodnie o kolana siedzącego wyżej młodzieńca z mandoliną przewiązaną przy gryfie wstążką; kawaler wyciąga w bok prawą rękę. U stóp młodzieńca leży tulejka-trą z kokardką. Młodzi rozmawiają, zwróceni ku sobie.
Kompozycja utrzymana w stylistyce podobnych, XVIII-wiecznych scenek pasterskich z Sevres.