Karta tytułowa „Atlas Maior …”

miedzioryt kolorowany akwarelą, papier; 48 x 31 cm (w świetle passe-partout);
sygn. na płycie l. d.: L. Webbers pinxit
oraz p. d.: J. M [...] khuyse Sculp.
Przedstawia Atlasa ze sferą niebieską na ramionach; na pierwszym planie Kybele, „Matka Ziemia” z koroną na głowie i lwem u stóp, Neptun na kuli ziemskiej w otoczeniu instrumentów kartograficznych.
„Atlas Maior cum generales omnium Totius Orbis regnorum …” to ostateczna wersja atlasu Joana Blaeu, wydanego w Amsterdamie w latach 1621-1650, zawierająca 594 mapy i około 3000 stron tekstu. Była to największe i najdroższe wydawnictwo XVII wieku. Wcześniej, od 1634 r., ukazywały się znacznie mniejsze wersje „Theatrum Orbis Terrarum, sive …”, „Atlas Novus …”. Podobnie jak „Theatrum Orbis Terrarum …” Abrahama Orteliusa (1570), „Atlas Maior …” jest powszechnie uważany za arcydzieło złotego wieku kartografii holendersko-niderlandzkiej (około 1570-1670).
Joan Blaeu (1596-1673) był synem i współpracownikiem Willema Blaeu (1571-1638), czołowego holenderskiego kartografa. W 1635 wydali oni dwutomowy „Atlas Novus” („Theatrum orbis terrarum, sive, Atlas novus …”).

Joan i jego brat Korneliusz przejęli warsztat po śmierci ojca (1638). Joan został oficjalnym kartografem Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Około 1649 opublikował zbiór planów miast holenderskich „Tooneel der Steeden” (Teatr Miast). W 1651 został wybrany do rady amsterdamskiej. W 1654 opublikował pierwszy atlas Szkocji. W 1662 wznowił atlas w 11 tomach, znany jako „Atlas Maior”. Jako następny projekt planowano kosmologię, ale w 1672 warsztat zniszczył pożar. Joan Blaeu zmarł w następnym roku.