Szabla paradna oficera artylerii dolnośląskiego Regimentu 41, w pochwie

stal, mosiądz, drewno, skóra; dł. całk. w pochwie 97 cm.
Prusy, ok. poł. XIX w.
Głownia stalowa; na obu płazach bogate grawerunki roślinne
oraz napis w jęz. niemieckim - szwabachą. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, mosiężny, z tarczkowym, gładkim wąsem; kabłąk z wygięciem strzemieniowym; rękojeść z drewnianym trzonem obciągniętym skórą; gładki kapturek z długim warkoczem ze skrzydełkami. Pochwa stalowa, z jedną ryfką z brajcarkiem.