Para żebraków

porcelana, farby naszliwne, złocenia,
drobne ubytki malatury (prawy łokieć mężczyzny) i dekoracji plastycznej (kwiatki na podstawie);
wys. 13 cm; szer. 15 cm; głęb. 9 cm; sygn. kobaltem podszkl.: N pod koroną 7-pałkową.
Niemcy, Rudolstadt (Turyngia), pocz.-1 ćw. XX w.
Na prostokątnej podstawie ze złotą obwódką scenka rodzajowa - para żebraków: siedząca na stołku kobieta z laską, kotkiem na kolanach i śpiącym kotkiem u stóp, grzeje dłonie nad stojącym przed nią tygielkiem z żarem; naprzeciw na kamieniu siedzi starzec z kosturem, jedzący z miski trzymanej w dłoni.
Porcelanowe postaci i scenki figuralne z żebrakami wypalane w wytwórni Bohne & Söhne odwoływały się do grafik Jacques’a Callota (1592-1635) i Wenceslausa Hollara (1607-1677); ten temat podejmowały także inne wytwórnie w Turyngii (m.in. Triebner, Ernst & Eckert w Volkstedt).