Serwantka w stylu późno-biedermeirowskim

o prostych bokach i froncie, przeszklona, zamykana jednoskrzydłowo, z szufladą u dołu, wsparta na czterech nóżkach, przednich toczonych, tylnych graniastych. Zwieńczona gzymsem wypiętrzonym pośrodku, dekorowanym listwą ondulowaną. Frontowe naroża ujęte spiralnymi kolumnami. Boki i skrzydło podzielone szprosami na cztery poziome pola. We wnętrzu trzy półki. Na tylnej ściance wewnątrz serwantki tafla lustrzana konstrukcja - sosna; fornir - mahoń; 160,5 x 76,8 x 39,4 cm. Polska, ok. 1840 Prosty model, o ładnych proporcjach i delikatnej dekoracji wprowadzającej w styl Ludwika Filipa (ondulowana listwa, spiralne kolumny).