Lustro ścienne, weneckie, neorokokowe

środkowa tafla fazowana, oktogonalna, obramiona ośmioma kwaterami luster z trawioną i malowaną dekoracją floralną; w zwieńczeniu podobnie dekorowane trzy tafle o falistym wykroju brzegów: dwie mniejsze po bokach i jedna większa u góry; u dołu lustra - falisty fartuszek z dwóch niewielkich tafli; wszystkie krawędzie zewnętrzne i wewnętrzne obłożone potrójnymi, sznurowo skręcanymi, szklanymi listwami; w narożach i na skrzyżowaniach - aplikowane 6-płatkowe kwiatki z jasnoniebieskiego, przejrzystego szkła; brzegi kwater w zwieńczeniu i u dołu ozdobione nakładanymi, szerokimi listwami szklanymi w formie rocaille'ów, a także dużymi, wielopłatkowymi kwiatami o niebieskich środkach (brak kilku płatków - zwłaszcza z boku po lewej stronie; drobne wykruszenia i pęknięcia szkła); całość na podkładzie drewnianym; szkło, tafle lustrzane, drewno; wys. ca 127 cm, szer. ca 82 cm; Włochy, Wenecja, XIX/XX w.