Para główek anielskich

drewno lipowe malowane i złocone; wys. 24 cm. Małopolska, 3. ćw. XVIII w. Para przytulonych główek aniołków, złoconych w partii skrzydełek z naturalistyczną karnacją, pochodzi niewątpliwie z niewielkiego ołtarza i stanowi produkt małopolskiego warsztatu rzeźbiarskiego posługującego się stylistyką rokokową. Choć twórca dziełka wywodzi się z kręgu rzeźby krakowskiej ok. 1750-70 (np. Ludwig Ladislas, Anton Gegenpauer), reprezentuje jednak dość przeciętne kwalifikacje, o czym świadczy zdawkowy, czy wręcz nieporadny modelunek asymetrycznych, nalanych twarzy o mało precyzyjnych rysach. Na uwagę zasługuje oryginalna pozłota skrzydełek i polichromia partii karnacji i włosów.