Aniołek na obłoku

drewno lipowe bielone i złocone; wys. 60 cm. Polska, ok. poł. XVIII w. Późnobarokowa rzeźba aniołka przyklękającego na obłoku pochodzi ze zwieńczenia sporych rozmiarów ołtarza. Uwagę zwraca system korektur dla uzyskania optymalnych proporcji dla figury umieszczonej na znacznej wysokości - korpus jest przesadnie wydłużony, nóżki krótkie, głowa nieco za duża. Rzeźba stanowi przykład polskiej produkcji snycerskiej okresu późnego baroku stojącej na dość przyzwoitym poziomie, choć trudno jednoznacznie określić środowisko jej powstania.