Komplet śniadaniowy

składający się z dzbanka do kawy (wys. 24,2, szer. 23 cm, głęb. 13 cm), imbryka (wys. 20,2, szer. 24,5 cm, głęb. 15 cm), dwuusznej cukiernicy (wys. 15,5, szer. 15 cm, głęb. 12,5 cm) i mlecznika (wys. 13,5, szer. 11,2 cm, głęb. 8,8 cm);
srebro próby 1 (950) cechowane (cecha państwowa z głową Minerwy i próbą 1, znak złotnika z monogramem ED.T w rombie, nry modeli 21785-87 i 50162); waga 2273 g.
Paryż, k. XIX w.
Naczynia wsparte na czterech wolutowych nóżkach , gruszkowate, u dołu i pod wylewem dekorowane kogucim grzebieniem, z nakrywkami (oprócz mlecznika) lekko wysklepionymi zdobionymi wirującym kogucim grzebieniem, zwieńczonymi sterczyną. Wylew dzbanka krótki, umieszczony wysoko, od spodu żebrowany, w imbryku w formie dzióbka, wylew mlecznika szeroki. Ucha imbryka i mlecznika z drewna umieszczone w tulejkach srebrnych, dzbanka w formie drewnianej, fasetowanej rączki poziomo osadzonej w srebrnych tulejkach, ucha cukiernicy rocaillowe.
W okresie działalności Edmonda firma znana była z doskonałej jakości wyrobów w stylu Ludwika XV, szczególnie popularnych wśród francuskiej arystokracji, za które w 1889 na Exposition Universelle [Wystawa Światowa] w Paryżu zdobyła złoty medal. Po śmierci Edmonda w 1901 jego trzej synowie przejęli kontrolę nad firmą, a w 1903 zmienili jej nazwę na Tétard Freres. Około 1920 roku zatrudnili znanych projektantów, którzy zmienili styl i profil produkcji. W latach 30. XX w Tétard Freres stali się liderem w produkcji sreber w stylu art déco.