Para wazonów neomanierystycznych

terakota, kompozycja metali, drewno czernione; wys. 65 cm.
Europa Zachodnia, k. XIX w.
Stopy koliste z ornamentem palmetowym, wysklepione, z motywami muszlowymi. Korpusy z terakoty, z bogatą, reliefową dekoracją motywami z repertuaru manierystycznego; w partii dolnej półkuliste, w górnej - wydzielonej złoconym, metalowym pierścieniem - stożkowe, ścięte, z motywem brodatych maszkaronów. Oprawa wylewów z wysoko wywiniętym dziobkiem w kształcie liścia; uchwyty ażurowe, w formie esowato wygiętych, ulistnionych gałązek, z wkomponowanymi popiersiami kobiet.