Pieczęć szlachecka <br> z herbem Kułak

mosiądz, drewno; dł. całk. z trzonkiem 7 cm.
Polska, 2 poł. XIX w.
Pole pieczętne kwadratowe o ściętych narożach, z wyrytą tarczą otoczoną labrami, z herbem Kułak pod koroną szlachecką; po jej bokach monogram: „J. K.”. Trzonek z drewna toczonego, czernionego.
Herbem tym pieczętowały się rodziny szlachty tatarskiej, głównie osiedlonej na Litwie, gdzie członków tych wspólnot zwano „muslimanami”. Herbowni to: Kułak, Około-Kułak, Kułakowski, Kułagowski, Kułak-Kułakowski. Słowo: „kułak” znaczy po turecku „ucho”.