Plakieta z portretem Leona Berbeckiego

gips; 23 x 16 cm.
Polska, Kraków, 1916
Plakieta prostokątna, płaskorzeźbiona, z popiersiem w profilu, zwróconym w lewo, z wizerunkiem mężczyzny z zarostem, w mundurze i czapce- maciejówce z orzełkiem. U góry napis: „L. BERBECKI P.PUŁKOWNIK 5 P. / PLP”. Wzdłuż prawej krawędzi sygnatura: „JRaszka”. (Drobne odpryski i zabrudzenia).
Leon Piotr Berbecki (1874-1963) służył w armii rosyjskiej, następnie w 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Był m. in. dowódcą 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich, szefem sztabu Komendy Legionów. Po zakończeniu I wojny mianowany został w Wojsku Polskim dowódcą I Brygady Piechoty, a następnie szefem Grupy Operacyjnej „Bełz” walczącej z Ukraińcami. W 1919 - przewodził Grupie Operacyjnej „Bug”. W wojnie bolszewickiej dowodził 3 Dywizją Piechoty Legionów i awansował na stopień generała podporucznika. W 1924 - zyskał stopień generała dywizji, a w 1939 - generała broni. Po wybuchu II wojny był internowany w Rumunii, a następnie więziony w oflagach niemieckich. Do Polski wrócił w 1946 z Francji.