Solniczka

Srebro próby 12 , częściowo złocone cechowane ( 12 , Malcz słabo czytelne); wys. 9,4 cm, szer. 10,7 cm, głęb. 8,5 cm; waga 72 g.
Warszawa, lata 30. XIX w.
Solniczka gładka na kolistej stopie, z tralkowym trzonem, z czarą kolistą, z rozchyloną krawędzią obrzeżoną moletowanym kimationem, z dwoma uchami z wolut akantowych; wewnątrz złocona
Malcz przez wielu uważany jest za najwybitniejszego złotnika warszawskiego XIX w.. Warsztat, który założył w 1828 roku szybko się rozwijał i w 1841 roku pracowało w nim już 50 pracowników, w tym zdolni projektanci i grawerzy. Wyroby Malcza zawsze wyróżniał wysoki poziom wykonania i doskonałe wzornictwo. Dbał o to sam właściciel, który oprócz zarządzania firmą był kierownikiem artystycznym, a prawdopodobnie również projektantem form i ornamentów. W firmie Malcza zaopatrywali się głównie przedstawiciele bogatego mieszczaństwa i ziemiaństwa W 1864 roku Malcz wycofał się z zawodu przekazując firmę bratankowi żony Teodorowi Wernerowi. Zmarł w 1867 roku.