Szabla polska oficera Kawalerii Narodowej

stal, jaszczur; drewno; dł. głowni 83,3 cm, dł. całk. 96 cm, krzywizna 4,8 cm.
Polska, k. XVIII w.
Głownia stalowa, obustronnie ciągniona w szerokie zbrocze, z przygrzbietową bruzdeczką sięgającą pióra (jak w XVIII-wiecznych szablach francuskich). Na zewnętrznym płazie ryty napis: „Vivat / Narodowa / Kawaleria”; niżej półksiężyc z twarzą ludzką, pod nim kartusz - paludament ze skórą lamparcią i literą „C” na tle sztandarów. Jelec stalowy, krzyżowo-kabłąkowy, z długimi wąsami; tylne ramię wygięte ku dołowi, z małą łezką. Trzon rękojeści drewniany pokryty szarym jaszczurem; głowica migdałowa, kapturek z długim warkoczem.
Wg oferenta, kolekcjonera: wyjątkowo piękny egzemplarz wzorowany na XVII-wiecznej szabli husarskiej; wykonany - na co wskazuje jakość i forma broni - w powstałej na potrzeby wojska manufakturze mokotowskiej.