Apoteoza Syzyfa, ok. 1930

olej, tektura; 46 x 35 cm;
Z pracowni artysty.
Malarz, pedagog; w latach 1913-1919 studiował warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa pod kierunkiem Edwarda Trojanowskiego. W latach 1925-1929 podróżował do Włoch, Francji i Anglii. Malował pejzaże, kompozycje figuralne, akty, portrety i martwe natury. We wczesnym okresie ulegał wpływom formistów i klasycyzującej sztuki F. Sz. Kowarskiego, z którym zetknął się z początkiem lat 20., a w latach 1925-1928 współpracował w krakowskiej ASP. Od 1932 do wojny profesor warszawskiej ASP. W latach 1930-1939 wziął udział w ponad 50 wystawach, m. in. "Sztuka i technika" w Paryżu (1937) i nowojorskiej wystawie światowej (1939).