Malabar

Figurka orientalnego, wąsatego wojownika, na nieregularnej niskiej podstawie. W spiczastym kapeluszu przewiązanym na czubku wstążką, w luźnej, rozchełstanej koszuli i kamizeli podbitej futerkiem, w kwiecistych luźnych szarawarach(?), z szablą przytroczoną do przewiązanego w talii jedwabnego pasa. Wsparty pod bok lewą ręką, prawą opiera się o stojącą u stóp tarczę; na plecach - kołczan ze strzałami i łuk. Porcelana, farby naszkliwne, złocenia. Wys.36,5cm; Sygn. kobaltem podszkl. skrzyżowane miecze ( z tyłu cokołu), od spodu ryte duże: 67014, wycisk: 132K; naszkl. niebieskie:111 Miśnia, model Johanna Friedricha Eberleina z ok. 1747 r., powtórzenie późniejsze (XX w.) Egzotyczne postaci Malabara i Malabarki - mieszkańców Indii, opisane w Encyklopedii Denisa Diderota, inspirowały kilkakrotnie miśnieńskich rzeźbiarzy w latach 40. i 50. XVIII stulecia. Para figurek wg projektu Eberleina miała pierwotnie płaskie podstawy i była montowana na cokołach z brązu złoconego.