Szabla francuska, oficerska, wz. 1855 (?), w pochwie

stal, mosiądz, róg; dł. głowni 76,5 cm, dł. całk. 90,5 cm, krzywizna 1 cm, dł. w pochwie 95,7 cm.
Francja, 2 poł. XIX w.
Głownia stalowa, z szerokim zbroczem i przygrzbietową bruzdeczką. Na grzbiecie słabo czytelne napisy: „ Manufre de Klingenthal […}”. U nasady zewnętrznego płazu cecha owalna z literą „B” pod koroną. Jelec tarczowo-kabłąkowy, mosiężny; połowa tarczki zdobna ażurem z motywem akantu, lauru, wolut i rozetek. Kabłąk ze szparą na temblak w partii górnej. Rękojeść w okładzinie z rogu, z 11 karbami w oplocie ze skręconego podwójnie drutu. Kapturek z krótkim warkoczem, dekorowany gałązkami lauru rozdzielonymi rozetką. Pochwa stalowa, z 1 ryfką i brajcarkiem, silnie skorodowana, z wgnieceniem pośrodku.