Karabela bojowa, w pochwie

stal, srebro, drewno, róg, łubki drewniane, plusz; dł. głowni 73 cm, dł. całk. 86,8 cm,
krzywizna 5 cm, dł. w pochwie 89,5 cm.
Polska (oprawa), głownia orientalna, XVIII/XIX w.
Głownia stalowa, gładka, z wyraźnym progiem oddzielającym pióro; na płazie zewnętrznym bite
dwa znaki (arabskie?) - w kole i w kartuszu. Jelec krzyżowy, okuty srebrem, z reliefowym
motywem czterolistnej rozety; ramiona zakończone buławkami. Rękojeść w okładzinie z rogu
bawolego, montowanej dwoma nitami, osłoniętymi z wierzchu czterema srebrnymi rozetkami;
głowica o profilu stylizowanej głowy ptasiej. Pochwa z łubków pokrytych poszyciem z silnie
wytartego i spłowiałego, pąsowego pluszu; wysoki trzewik i szyjka z długą szczeliną przy ujściu -
okute srebrną blachą z tłoczonym wzorem stylizowanych gałązek. Podobnie dekorowane dwie
ryfki z brajcarkami: jedna w połowie długości pochwy, druga zespolona z szyjką.