Kanapa klasycyzująca

o profilowanych elementach szkieletu, kanelowanych i ozdobionych rzeźbionymi kwiatami, pokrytych kremowym lakierem, częściowo pozłacanych, z owalnym oparciem lekko wygiętym w linii pleców, z siedzeniem z tyłu łukowatym, a od frontu falistym i wygiętymi poręczami oraz wspornikami, tapicerowana, wsparta na czterech tralkowych nóżkach.

buczyna; 96 x 163 x 65 cm;

Europa Środkowa, 1 ćw. XX w.

Niewielka kanapka do salonu, zwykle oferowana w dużych kompletach siedzisk ze stolikiem, formą i dekoracją nawiązująca do francuskich wzorów z końca XVIII wieku.