Dzbanek do kawy w stylu Jerzego II

na kolistej stopie, z korpusem konicznym, u dołu nieznacznie wybrzuszonym, bogato zdobionym reliefową dekoracją rocaillowo-kwiatową, ze ślepym rocaillowym grawerowanym kartuszem pośrodku; wylew w formie dzióbka pokryty dekoracją rocaillową; wokół nasady koguci grzebień; ucho drewniane osadzone w srebrnych tulejkach; nakrywka na zawiasku, wywyższona, z dekoracją kwiatową w trzech rezerwach, zwieńczona szyszką (dodana później);
srebro cechowane (cechy częściowo nieczytelne - znak próby, znak miejski, monogram złotnika w rombie; francuska cecha importowa z lat 1864-93), waga 792 g; wys. 23 cm
Londyn, złotniczka Eliza Godfrey (czynna ca 1720-1758), lata 50. XVIII w.

Elizabeth Godfrey jest uważana za jedną z najwybitniejszych złotniczek swoich czasów; pierwsze nauki pobierała u ojca - hugenockiego złotnika Simona Pantina, doświadczenie zdobywała pracując w warsztatach swoich mężów- złotników, po śmierci drugiego męża zarejestrowała w 1741 roku cechę jako wdowa i właścicielka warsztatu. Była czynna do 1758 r. Dzbanek prawdopodobnie został w 2 poł. XIX wieku wzbogacony o dodatkowe elementy dekoracji, co było dość powszechną procedurą. Wskazuje na to wyraźny wewnętrzny szew po spawaniu boku i dna naczynia po ich wcześniejszym rozkuciu. Dzbanek z warsztatu Godfrey o analogicznej formie był wystawiany w domu aukcyjnym Chrestie’s w 2015 r.