Sekretera późno-barokowa

na bokach prosta, z ukośnie ułożoną i odkładaną prostą klapą, z dwoma szufladami o falistych licach, wsparta na esowatych, zbieżnych nóżkach, fornirowana, intarsjowana, ozdobiona mosiężnymi rocailowymi okuciami (dodanymi). Na powierzchniach pola ujęte obramieniem i wstęgami, wypełnione wzorzystą okleiną; na klapie i szufladach po trzy pola, z których środkowe ciemniejsze, dodatkowo na klapie na jaśniejszych polach intarsjowane ptaki (późniejsze).
Wnętrze podzielone na dwie części, z trzema szufladami w górnej i dwoma w dolnej, ujmującymi wnękę umieszczoną pośrodku;
sosna, orzech, śliwa, jawor; 105 x 97,1 x 55,2 cm.
Europa Środkowa, 3 ćw. XVIII w.

Niewielka sekretera o cechach typowych dla schyłkowego okresu baroku.