Szabla z rękojeścią karabelową, w pochwie

głownia stalowa, bojowa, styryjska, z obustronnie ciągnionym, szerokim, wklęsłym zbroczem i przygrzbietową bruzdeczką ą la Montmorency; jelec krzyżowy, mosiężny, z buławkami na końcach ramion; wzdłuż krawędzi krzyża grawerowany ornament floralny; rękojeść drewniana, karabelowa, w okładzinie rogowej, nacinanej w jodełkę - tzw. szewrony; spojenia osłonięte mosiężną taśmą z delikatnym wzorem gałązek i kwiatków; potrójne nity ukryte pod rozetkami w formie słoneczek; głowica „ptasia” - w kształcie zgeometryzowanej głowy orła; pochwa z łubia obciągniętego czarną skórą, ze szwem zakrytym taśmą z plecionych warkoczowo, mosiężnych drucików; okucia zdobione ornamentem roślinnym: szyjka z głęboką szczeliną, długi trzewik oraz dwie ryfki z brajcarkami;
stal, mosiądz, róg, drewno, skóra; dł. głowni 82,5 cm, krzywizna 5 cm, dł. całk. 95 cm, w pochwie 97 cm.
Austria - Styria (głownia) - k. XVIII; Polska (rękojeść w typie tureckim) XVIII/XIX w.