Kanapa w stylu Ludwika Filipa

niewielka, o falistych elementach szkieletu zbudowanych z profilowanych ramiaków, wyściełana, z oparciem łukowatym w linii pleców, na bokach w formie dwóch wysokich oparć balonowych, pośrodku niskim zwieńczonym liśćmi; z siedzeniem z tyłu nawiązującym kształtem do oparcia, od frontu prostym, wspartym na czterech esowatych nogach;
konstrukcja - sosna, mahoń; fornir - mahoń;
105,5 x 142 x ok. 75 cm.
Polska, ok. 1860

Mebel o silnie sfalowanym szkielecie, rzadziej pojawiającym się w handlu antykwarycznym, wykonany w stylu popularnym w 2 poł. XIX wieku,
a rozpowszechnionym za panowania króla Francuskiego Ludwika Filipa i przyjętym w całej niemal Europie. W Polsce w żargonie antykwarycznym określa się meble w tym guście, jako „simmlerowskie”. Wymieniony termin obejmuje, nie tylko meble wykonywane w warszawskim warsztacie stolarskim rodziny Simmlerów, ale również wszystkie inne wykonywane w podobnej manierze. Warto dodać, że jedyny sygnowany mebel tej firmy, różni się od pozostałych określanych tą nazwą.