Fotel neobarokowy

z wysokim deskowym oparciem, lekko odchylonym do tyłu, rzeźbionym, z tapicerowanym skórą siedzeniem, wsparty na czterech spiralnie, toczonych nogach, spiętych wiązaniem w kształcie litery H oraz między przednimi nogami falistą i płaskorzeźbioną łączyną; barwiony na ciemno. Oparcie zwieńczone parą lwów podtrzymujących herb miasta Gdańska z wstęgą poniżej; pośrodku deski kartusz z powtórzonymi mobiliami herbowymi, pod nim maszkaron.
Poręcze esowate zakończone lwimi głowami, wsparte na spiralnych wspornikach;
dębina; 142,5 x 70,5 x 80 cm.
Polska (Gdańsk?), pocz. XX w.

Mebel nawiązujący do barokowych siedzisk gdańskich, wykonany na fali powrotu mody na meble historyzujące.