Bartosz KOKOSIŃSKI (ur. 1984)
Lot No.: 35
Bez tytułu, 2014
długopis papier; 80 x 70 x 8,5 cm
(wymiar kompozycji w przestrzennej oprawie);
Zobacz pełne informacje
długopis papier; 80 x 70 x 8,5 cm
(wymiar kompozycji w przestrzennej oprawie);
sygn., dat. i opis na odwrocie: Bartek Kokosiński 2014 / długopis na papierze / 79,5 x 70 x 9 cm
W latach 2004-2009 studiował na wydziale malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Czterokrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureat nagrody kanadyjskiej Fundacji Elizabeth Greenshields. Brał udział m.in. w 6. Triennale Sztuki Młodych w Orońsku oraz w 10. Konkursie Gepperta we Wrocławiu, a w 2015 roku otrzymał wyróżnienie na 42 Biennale Malarstwa „Bielska Jesień”.
Autor wystaw indywidualnych: „Crack”, Knoll Galerie Budapeszt / Wiedeń (2014), „Niekontrolowane treści”, Młode Forum Sztuki, Lublin (2012); „(Nie)porządek rzeczy, Bunkier Sztuki, Kraków (2012); „Niektóre obrazy nie chcą być namalowane”, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice (2011) oraz uczestnik wielu wystaw zbiorowych. Prace Bartosza Kokosińskiego znajdują się w kolekcji Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Galerii Bielskiej BWA oraz Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie.
„Rysunek Bartosza Kokosińskiego wpisuje się w wykorzystywaną przez artystę na różne sposoby strategię dekonstrukcji obrazu. Jego prace malarskie mają powyginane ramy, popękane od nadmiary farby płótna, często "zagarniają" inną materię i "pożerają" istniejące już przedmioty. Stają się trójwymiarowymi obiektami, na granicy malarstwa i rzeźby. Pomimo krytycznego stosunku do statusu klasycznego dzieła sztuki, szczególnie dwuwymiarowości obrazu i rysunku, artysta z pokorą oddaje się mozolnej manualnej pracy. Z przez wiele godzin zarysowywuje długopisem karton, przywołując duchowy wymiar pracy twórczej, jako medytacji, a jednocześnie jej rzemieślniczy charakter. Wreszcie, kiedy uznaje ten etap pracy za zakończony, pokrytą cienkimi śladami długopisu, raz przy razie, płaszczyznę gnie w akcie artystycznej ekspresji, czy też desperacji. W ten sposób powstaje trójwymiarowy obiekt przywodzący na myśl gotyckie draperie z takim zapamiętaniem odtwarzane przez średniowiecznych malarzy, mieniące się w zgięciach kobaltowymi odcieniami.
Rysunki długopisem mają bardzo bliski związek z tworzonym przez Bartosza Kokosińskiego cyklem "Zwęglonych obrazów". W ramach tej serii powstają kartony zarysowywane ołówkowym grafitem, które również, mimo włożonej w nie wielogodzinnej pracy, są "niszczone", ukazując jednocześnie atrakcyjność swojej trójwymiarowej formy.”