Naczynie do cukru-pudru

na okrągłej stopie, z szerokim pasem skośnie biegnących godronów, z krótkim trzonem przechodzącym w korpus w dolnej części wybrzuszony, ozdobiony romboidalną kratką z wpisanymi czterolistnymi rozetkami, wyżej przewężony, cylindryczny, gładki, z wysoką, sklepioną półkuliście nakrywką, ujętą u dołu w rodzaj godronowej kryzy, powyżej ażurową, zwieńczoną kręgielkiem na puklowanej rozecie;
srebro próby ok. 930 cechowane (znak miejski? - kroczący w prawo lew?); wys. 22 cm, szer. 9 cm; waga 310 g.
Europa Zachodnia, 2 ćw. XIX w.